رواية لا زلت في الثلاثين بقلم مارتينا. الجزء الأول.
المحتويات
متأخرش
ماجده ربنا معاكى يا حبيبتى
رقيه يارب يا ماما
هاجر ازيك يا موزه
عبير انتى اللى موزه
هاجر منه عارفه طبعا حاجه مفروغ منها اكيد
عبير حبيبى اللى واثق من نفسه
هاجر طبعا طبعا
عبير قوليلى بقى عملتى ايه مع كريم امبارح
هاجر طلع عسل والله بس واقع اوى
غبير واقع ازاى يعنى
هاجر يا بت واقع يعنى أنا اصلا مفيش واحد مش بېموت عليا
هاجر طب بس بس هما جايين علينا اهم
كريم ازيكم يا جماعه
هاجر الحمد لله كويسين
مصطفى ها هنروح فين
عبير أي كافيه بقى
كريم طيب يلا يا هاجر
هاجر فين عربيتك
كريم بتتصلح والله هنركب مع مصطفى وعبير بقى
هاجر اووووووف بقى
عبير يلا يا هاجر بقى بطلى رخامه
كريم خلاص يا بيبى بقى
هاجر اخر مره
كريم اخر مره
عبير الحقى يا هاجر
هاجر الصول رقيه!
في سياره دنيا تجلس على أحد مقعديها رقيه التائهه مع الطريق
دنيا الحقى يا رقيه مش دى هاجر وصاحبتها مين اللى معاهم دول
رقيه هاجر. مين دول
دنيا اقف
رقيه لا لا أنا مش عاوزاها تاخد بالها انى شوفتها وهشوفها هتقول ايه
دنيا بس هي شافتك
رقيه مش مهم يا دنيا مش مهم امشى ارجوكى
رقيه أنا مش عارفه اعمل معاها ايه خلاص تعبت فعلا تعبت دايما بتحسسنى انى عاجزه مش قادره اخد معاها موقف جامد
دنيا ليه يعنى
رقيه انتى عارفه يا دنيا انى لحد دلوقت برضوا خاېفه اتجوز جواز صالونات رغم انى مبقاش في ايدى غيره
دنيا يا حبيبتى متقوليش كده بتنجح صدقينى الجوازات دى
دنيا متخديش في بالك يا رقيه انتى اعقل من كده
رقيه انتى عارفه انى دماغى أكبر من كده أنا نفسى اعرف ايه المجتمع اللى يحكم على واحده بأنها اتاخرت في الجواز بانها شخصيتها وحشه مهما اتقدم بينا المجتمع برضوا هنفضل كده
دنيا مش هكدب عليكى ليكى حق بس هنعمل ايه بقى
دنيا لا بقى في دى انتى غلطانه ده انتى سكر ولو عاوزه تبقى زى بنات اليومين دول هتكونى سيبك من الكلام ده
رقيه ماشى يا ست السكر انتى
...
عبير هتعملى ايه
هاجر ولا أي حاجه يا شيخه كبرى دماغك ولو حتى شافتنى أنا مش خاېفه منها
عبير يا سلام!
عبير بتعجبنى ثقتك دى بس قوليلى هي هتفضل مخلله كده كتير
هاجر كل اللى يشوفها يطفش الصول رقيه دى
كريم ايه يا بيبى مش هنمشى من هنا بقى
هاجر يلا با بيبى
...
عمر في طريقه لمنزله في الثامنه صباحا وكاسيت السياره على صوت عمرو دياب وسط غنا عمر بصوت عالى
عمر ده حبيبى حبيبى اغلى من عمرى والله اغلى من عمرى وحياتى كلها ليه
حبيبى حبيبى قولتها بقلبى دوا روحى حته من قلبى ولا يحلى عمرى غير بيك
رامى اهدى يا حاج مكنتش سهره هتخبطنا الله يخربيتك
عمر لا يا واد ليك حد يسال عليك
رامى بصراحه لا بس أنا بسال عليا يا عم أنا خاېف على روحى اانت مال امك أنت
عمر لالالا كله إلا الست الوالده اللى موجوده عندى في البطاقه وبس
رامى أنت اخر مره شوفتها امتى يا اض أنت
عمر تقريبا كده من شهر عاوز حاجه يا حبيبى العربية عاوز تغيرها يا عم افتكرنا حاجه حلوه على الصبح
رامى عندك حق وهي عامله دلوقت ومن هون عليها الوقت
عمر اكيد ساكته ولا بتحكى ولا بتشكى ولا بتبكى عارفها تبقى مچروحه ومظلومه ولا تبين ولو نزلت دموع منها بيبقى الچرح مش هين
رامى ايوه يا ميرو ايووه حاسب حاسب
ينزل عمر من السياره بيشوف دنيا التي بصت عليهم باحتقار شديد لانها لقت اثنان من الشباب في حاله لا مبالاه
دنيا ايه اللى أنت عملته ده أنت ايه ما بتشوفش
عمر بس بس براحه اللى انتى عاوزاه هديهولك بلاش زعيق على الصبح متوجعيش دماغى
دنيا وكمان قليل الادب
عمر مين ده اللى قليل الادب
رقيه خلاص يا دنيا حصل خير تعالى بس
رامى اهدى يا عمر مش كده
عمر ايون اسمعى كلام ابله الدكتوره أم نضاره دى واركبى عربيتك والفلوس اللى انتى عاوزاها تقولى عليها
دنيا مش عاوزه منك حاجه اتفضل امشى
رامى تعالى يا عمر
كل واحد فيهم كان في حاله ومشغول بالمشكله ماعدا رقيه فكلمه عمر اللى قالها اثرت فيها وخصوصا لانه شاب واكيد كل الشباب شايفها كده مسحت دموعها اللى نزلت بسرعه وركبت العربية مع دنيا
...
دنيا بنى ادم متخلف وهمجى وهيه رقيه انتى روحت فين
رقيه لالا معاكى معاكى
دنيا بكلمك على الشاب الزفت ده
رقيه يا ستى سيبك منهم
دنيا في حاجه يا روكا
رقيه لا خالص ممكن ترجعينى على البيت
دنيا ك بيت ايه بس مالك ى بنتى
رقيه مفيش حاجه تعبانه بس شويه
دنيا ماشى هروحك
...
دخلت رقيه البيت والدموع على خدها وفجأه شافت الابتسامه
متابعة القراءة