رواية بقلم نسمة مالك

موقع أيام نيوز

فى ثوانى..
ندى _ حبيبتى يا سهى متحرمش منك يارب بس مش هتمشى غير لما ناكل سوا هتسبينى أكل لوحدى مش هعرف أكل وهنام من غير أكل علشان خاطرى كلى معايا..
سهى _ حبيتى والله ما ينفع ماما مبتكلش غير لما اتجمع انا واخواتى وانتى لازم تاكلى كويس يا ندى علشان النونو وعلشان ابو النونو لما يرجع من السفر يلاقيكى حلوه ووزه وقمر كده مش تعبانه ومدروخه يا بت اجمدى كده
وقبل ما تكمل كان الباب اتفتح ودخل عمر اللى أول ما ندى شفته جريت بكل سرعتها عليه..
سهى  بخجل وفرحه من قلبها لصديقتها_ الحمد لله ان حضرتك جيت ندى مش عايزه تاكل وأنا لازم امشى لأنى اتأخرت عن اذنكم خرجت تجرى من كستفها 
ندى وهى تبعد عن عمر وتجرى ورا سهى_ استنى يا بنتى هنتغدا سوا.
سهى بهمس_ امشى يا بت ارجعى لجوزك ربنا يحفظكم لبعض يارب يلا اشوفك بكره فى الشغل سلام.
ندى_ سلام ياحبيبتى خلى بالك من نفسك.
قفلت الباب ورجعت جرى تانى لجوزها _ كنت عارفه إنك هتيجى كنت متأكده انى هوحشك وهترجعلى
وبلحظه كان شدها من شعرها بس هى مصرختش زى كل مره بصتله وابتسمت من بين دموعها_ حتى قسوتك واحشتنى ياعمر. 
عمر بۏجع ظاهر على ملامحه_ ليه فضلتي وممشتيش 
شدها من شعرها ورماها پعنف على أقرب كرسيى واتكلم بكل غرور_ بس كويس انك لسه هنا
طلع ورق من جيبه ورماه فى وشها_ اقرى كل اللى فى الورق بصوت عالى وسمعينى وسمعى نفسك كده
قعد على كرسيى قصدها ورفع رجله على الطربيزه.
ندى فتحت الورق وقريت اللى فيه وانا ببتسم بعد ما شوفت امضتى اللى مضتها لما كان خطفنى دا _ اقرار منى انى اعيش لابنى او بنتى ومبعدش عنهم ابدا ولا افكر فى الجواز نهائى ولو اتجوزت يكون دا تنازل عن حقى فى اى شئ يخص ابنى أو بنتى وانى اسخر كل وقتى بس علشانها او علشانه وباقى الورق وصلات امانه بحوالى 100مليون جنيه. رفعت عينى وبصتله..وبعدين وايه كمان ياعمر
عمر ببرود واستفزاز_ يعنى انا مش هردك يا ندى 
ليعتدل ويقترب منها _ ولو فكرتى بس مجرد تفكير تبعدى عن ابنك او بنتك  هسجنك اقسم بالله هسجنك عمرك كله ياندى فاهمه
ليقذفها پعنف شديد لتفقد توازنها وتقع ارضا من اعلى الكرسيى ويتجه هو نحو باب الشقه وكاد ان يفتحه ليتصنم مكانه حينما سمعها تقول بضعف_ انا بحبك ياعمر ومستحيل اكون لراجل تانى غيرك وهفضل هنا مستنياك ترجعلى هترجعلى يا عمر..
عمر تحدث دون أن يلتفت لها وهو يعتصر يده ويغمض عينه پألم ودموعه تهدد بالنزول _ لو رجعت لقيتك لسه هنا هرميكى من البلكونه 
لينهى حديثه ويخرج سريعا دون النظر لمن تمددت ارضا بهدوء غائبه عن الوعى.
ناديه_ سلام عليكو ازيك ياسهى يابنتى.
سهى_ الحمد لله ياخالتى انتى عامله ايه.
ناديه_ نحمدو على كل حال يابنتى ادينى ندى ياسهى مبتردش على تليفونها ليه البت دى.
سهى_ دا انا روحت ياخالتى من شويه وقبل ماانزل من عندها كان جوزها جه من السفر فسبتها بقى ومشيت على طول.
ناديه_ صحيح يابنتى يعنى جوزها جه الحمد لله طيب هى كويسه يعنى ياسهى قلبى واكلنى عليها يابنتى.
سهى_ هى بصراحه ياخالتى دبلانه كده وبدوخ كتير ومبتاكلش على الله جوزها يعرف يأكلها هو.
ناديه_ طيب من ساعه ما كلمتنى وقالتلى انا روحت ومعايا سهى مكلمتنيش تانى خالص ولا حتى بترد عليا.
سهى_ مع انا بقولك يا خالتى جوزها جه ههههه الله بقى ياخالتى هتلقيها مشغوله معاه هههههه ربنا يهدى سرها يارب.
ناديه_ يارب يابنتى وعقبال ماتروحى بيت جوزك انتى كمان ويرزقك بأبن الحلال اللى يريح قلبك يله تصبحى على خير سلمي على امك واخواتك البنات مع السلامه..معقول يا ندى تفضلى كل الوقت دا لا تكلمينى ولا تردى عليا دا انتى عمرك ما يغمضلك جفن إلا لما تطمنى عليا يا ترى فيكى ايه يا بنتى يارب طمن قلبى عليها يارب..
شهاب_ استنى عندك اخيرا شرفت كنت مختفى فين كل الفتره دى يا سياده المقدم ومتكدبش وتقولى كنت فى مأموريه.
عمر كالعاده ايده فى جيبه بيصفر ببرود واستفزاز_ لا يا ابو عمر مكنتش فى مأموريه ومن امتى انا بكدب عليك
ليبتسم بستفزاز_ باركلى يا بابا انا اتجوزت.
شهاب بتريقه_ والله مبروك.
عمر _ مش عليا يا ابو عمر أنت عارف انى اتجوزت وعارف كمان انى اتجوزت ندى اللى انت روحت تطلبهالى انت وعمى عبد الرحيم من ابوها قبل مايموت.
شهاب_ امممم كويس انك عارف وياترى هى فين مرات ابنى مجبتهاش معاك ليه.
عمر_ مش هتقدر تيجى اصلها حامل اباركلك انا بقى المرادى مبروك يا ابو عمر جيلك حفيد.
شهاب بفرحه ولهفه_ حامل بجد يا واد يا عمر مبروك يابنى يتربى فى عزك طيب كنت جيبها معاك سبتها عند والدتها يعنى.
عمر بابتسامه مستفزه بيحاول يدارى بيها وجعه_ لا انا طلقتها.
شهاب _ نعم
تم نسخ الرابط